..and the trip continues

Lieve geïnteresseerden,

Inmiddels zijn we ruim 4 maanden weg en is het hoog tijd voor onze derde blog. Het is zo gek om de laatste blog terug te lezen en te beseffen wat we allemaal al weer beleefd hebben sinds toen en wat we jullie dus nog allemaal voor leuks te vertellen hebben 
In ons laatste blog hebben we het erover dat we net in een nieuwe kamer zaten vlakbij onze eerste in Sydney. Dit was niet de beste ervaring. Het huis was echt nog best wel een bouwval (de eigenaar was aan het opknappen) en wij waren zo gek de volle pond te betalen. Ook woonde er een stel in dat huis, die hadden de hele bovenverdieping en die konden nogal heftig ruzie maken om ze vervolgens een uur later in de gemeenschappelijke ruimte weer lief te zien doen tegen elkaar, zo bizar! Dit was ook de tijd dat Melissa veel in de pub werkte en ik als traffic controller, die diensten gingen nogal langs elkaar heen en dat was heel jammer natuurlijk. Ook heeft het in april erg veel geregend in Sydney, april showers noemen ze dat hier blijkbaar. Al met al niet onze allerleukste weken. We moesten minstens 3 weken blijven in dat huis, daarna wisten we dat we nog wel langer wilden werken maar ook niet meer daar wilden wonen. Dan maar weer op zoek naar een nieuwe kamer, wat maakt het ook uit. En dat was de beste beslissing!! We zaten op gumtree (de australische marktplaats) wat te zoeken toen Melissa op een advertentie stuitte. Ik had diezelfde advertentie ook al gezien maar was er voorbij gescrolld omdat het een wat dure kamer leek. Melissa las de advertentie anders en dacht te begrijpen dat het hele huis te huur was voor 5 weken voor het bedrag voor een dure kamer. Dat huis had 3 kamers. Melissa belde de beste man en het klopte. We zijn gelijk gaan kijken en hebben het genomen. Onze maten Kim en Livelle uit Amerika gingen in de ene kamer en onze maat Jolien (die we in Sydney hebben ontmoet) ging in de derde. Zo was de huur echt een lachertje!! Zoveel geluk mee gehad. De beste man ging op vakantie en wilde eigenlijk alleen maar iemand die z’n plantjes water gaf en was weinig geïnteresseerd in winst maken of iets. Hij had super weinig reacties gehad dus waarschijnlijk had bijna iedereen de advertentie gelezen zoals ik. Zo komen die kronkels van Melissa nog wel eens goed uit ;-). We hebben het daar 3 weken nog ontzettend naar ons zin gehad. Het was heel leuk met hun wonen en het huis stond (staat nog steeds neem ik aan) in de leukste wijk van Sydney; Newtown!
Newtown bestaat vooral uit 1 lange straat met alles waar je naar op zoek bent. Grote diversiteit aan restaurants/soorten eten, sportscholen, 2e hands winkeltjes, biologische supermarkten, yoga matjes en natuurlijk aan mensen. In Newtown kan alles. Homo’s kunnen hier gewoon hand in hand lopen en niemand kijkt op of om, jonge mensen, oude mensen, donkere mensen, half donkere mensen, blanke mensen, hippies, alto’s, hipsters (heel veel hipsters!), sporters, zakenmensen, zwervers en natuurlijk daar is die dan; lesbiennes! Echt een te gekke ervaring.
In die tijd hebben Melissa en ik een traffic control baan gevonden waar we echt officieel aangenomen werden (ipv elke keer een dagje bij verschillende bedrijven) We werden veel samen aan het werk gezet. Heel fijn. Het werk bleef natuurlijk zo saai als ik weet niet wat maar samen opstaan, er heen gaan en pauze houden scheelt enorm in het werkplezier. We hebben ook een aantal keer op een zaterdag moeten werken. Wat top is want dan krijg je dubbel betaald. Die locatie was goed te doen met openbaar vervoer en dan lieten we altijd liever de auto staan. We moesten daar zo vroeg zijn (6:00) dat we een nachtbus moesten pakken! Zaten we daar dan in onze traffic control pakkies tussen alle dronken mensen!
1x was iets minder want toen we met onze auto naar een werklocatie reden in de drukke ochtend spits van Sydney kregen we een ongeluk. Het had die nacht veel geregend en we gingen een heuvel af, diegene voor ons moest abrupt op de rem omdat de auto voor hem (stomme taxi) ineens uitvoegend ging inparkeren en dus ook flink remde. Vol op de rem mocht helaas niet baten want we bleven glijden en kwamen tot stilstand tegen de auto voor ons. Dik schrikken natuurlijk maar diegene was heel aardig en had amper schade. Dit kwam omdat (lastig uitleggen) het een soort truck was dus wij schoven er een soort onder. Dat maakte wel dat onze motorkap als een papiertje terug kreukelde. We konden amper meer op ons werk komen, daar mochten we gelukkig naar huis vanwege de regen dus konden we alles regelen met de auto. Gelukkig kon iemand ons een garage aanraden die ook wel eens 2ehands dingen gebruikte. De garage was erg aardig voor ons en heeft onze auto naar hem laten slepen voor een schijntje. De schade viel helaas niet mee. Radiator stuk en weet ik t wat allemaal. Er zit nu een heel mooie blauwe motorkap op onze rode auto. Boeit ons natuurlijk niets, als die maar rijd. Eenmaal thuis, baalden we natuurlijk onwijs. Vooral van het geld dat het ons ging kosten. Je wilt dan toch even je ouders spreken. Die schrokken zich een hoedje en waren alleen maar blij dat alles goed was met ons, dat zet alles weer even in perspectief. Geld is ook maar geld en kan altijd bij verdiend worden. “Weet je Yvette, dit zal je hele leven zo gaan. Dan denk je wat gespaard te hebben en gaat de wasmachine kapot. Dan denk je weer wat gespaard te hebben en gaan je kinderen studeren. Zo zal het je hele leven gaan.” Bedankt pa, voor deze geweldige peptalk ;-)
Vlak voordat we weggingen uit Sydney had Melissa het nog even geflikt om in de pub staffmember of the month te worden terwijl daar iets van 50 mensen werken in totaal. We zijn echt op het hoogtepunt weg gegaan het was zo leuk, we wilden bijna blijven. Onze huisgenoten zwaaiden ons uit en het voelde echt weer even of ik op het vliegtuig naar Australië stapte. We hadden inmiddels 2,5 maanden in Sydney gewoond, baantjes gehad, vrienden gemaakt, het trein systeem ons eigen gemaakt en nu gingen we weer op avontuur.

Op naar de blue mountains. Dat ligt iets van 1,5 uur rijden bij Sydney vandaan, land inwaarts. Het was er KOUD!!!! Niet normaal. ’s Nachts vroor het er. We hebben niet in onze auto geslapen, vonden de overgang iets te heftig. We hebben daar wel in een heel leuk hostel gezeten. De hostels in Australie waren tot zover totaal niet van onder de indruk. Te duur, te onpersoonlijk, te commercieel. Dit was echt weer is een leuk hostel. In de blue mountains hebben we een tocht gedaan van 5 uur. Van een berg af en er weer op. Dat was niet niks. Mijn ene kuit heeft bijna een hele week onder spanning gestaan #niksgewend haha!! Vanaf de blue mountains zijn we een flink stuk naar het noorden gereden. Op naar het mooie weer. We strandden in Port Macquarie. Onze huisgenoot Jolien was er dat weekend ook want haar reismaatje woonde daar nu. Die woonde in een giga huis en mochten wij ook lekker toeven, heel fijn wat het regende weer is.. Jolien en haar reismaatje zijn dansleraressen en we zijn met hun naar een danscompetitie gegaan ’s avonds. Leuk zou je zeggen. Nou ballet is best saai en moderne dans kan heel vaag zijn. Melissa zat zowat te slapen haha.
Daarna was het tijd voor Byron Bay, het favoriete stadje van de gemiddelde backpacker. Surfersstadje, alles lekker relaxt, leuke wandelingen, leuke sfeer, goede beginners golfjes voor Melissa. Toen Melissa aan het stuntelen was in de zee kwam een man naar mij toe vragen of ze een beginner was. Uuh ja! Ze stond te ver achter op haar bord vond hij. Hij liep zo, plop, het water in en heeft haar bijna een uur staan helpen. Zo aardig! In Byron Bay was ook een super chille gratis campingplek en hebben wij ons prima vermaakt.

Na Byron Bay kwam Gold Coast. Dit staat niet heel goed bekend. Het heeft opzich wel een goed strand. Maar het is een beetje Lloret de Mar. Veel jonge mensen in hoogseizoen gaan daar op vakantie en er zijn allemaal van die hotels uit de grond gestampt.
Een jongen, Robo, die wij in Sri Lanka hadden ontmoet afgelopen augustus woonde en werkte daar. Hij was in Sri Lanka aan zijn 2 jaar durende reis begonnen en is op dit moment geld aan het verdienen in Australie. Hij woonde in een leuk deel van Gold Coast en had 2 super lieve meiden als huisgenoten en ook daar mochten we gewoon komen crashen. We mochten nog in zijn bed ook, dan ging hij op de grond. Te lief! Heel leuk al zijn reisverhalen te horen van afgelopen maanden. Hij en zijn huisgenoten hebben ons meegenomen naar een heel leuk festivalletje en daarna zijn we flink gaan stappen. Was echt hilarisch met hun. We hebben ontzettend geluk met alle leuke en lieve mensen die we ontmoeten en waar we gewoon bij mogen slapen en ons op sleeptouw nemen. Echt te gek.
Nu zijn we de welbekende eastcoast dus aan het doen. Vanaf Sydney via de eastcoast omhoog richting Cairns. Er zijn veel leuke stops, dus geen wonder dat het zo populair is. Ik kan nog wel 4 kantjes volschrijven, maar zal ik niet doen.
We zijn nog naar de Steve Irwin Zoo geweest; super vet! Naar een koala hospital; cute! We hiken veel. We ontmoeten leuke mensen op de campgrounds waar we staan. Het wordt steeds warmer en aangenamer. Het verschil met Sydney op dit moment is al iets van 10 graden. We zijn in de staat Queensland en ze noemen dit zelf ‘The Sunshine State’, nou dat is niet voor niets! Heerlijk!!

Afgelopen weekend hebben we een tour gedaan op Fraser Island. Het grootste zandeiland van de wereld. We hadden een tour geboekt en vonden dat wel wat spannend, we waren bang dat het heel massaal zou zijn bijvoorbeeld. We hadden het samen met 2 Duitse jongens geboekt die we hadden ontmoet in het informatie centrum en die ook in Fraser Island folders stonden te kijken. De 4 wheel drive bus waar normaal 40 mensen in kunnen zaten we nu met z’n 12en in. Gezellige, kleine groep. Ideaal aan laagseizoen. Onze driver heeft ons goed vermaakt en kon uiteraard veel over het eiland vertellen. We hebben flinke stukken gelopen en hij heeft ons al zijn slangenverhalen vertelt, van die verhalen die je eigenlijk liever niet weet! Toen we terug kwamen van een hike waar hij niet mee naar toe was gegaan had hij een ‘verrassing’ voor ons. Hij trekt die klep onder de bus open en er komt een slang uitvallen. Wij allemaal gillen natuurlijk, hij lachen! Die had die gevonden en wilde die even ‘bewaren’ voor als wij terug kwamen. De slang had geen dodelijke giffen volgens hem maar hij kon wel hard bijten. IEwl! Al met al echt een top weekend, prachtige dingen gezien, leuke mensen ontmoet en zeker geen spijt van de tour die we geboekt hebben. Oh en ik was nog even de lucht in geweest. Je kon op Fraser voor een schrijntje in een klein vliegtuigje over het eiland vliegen. Tof om het eiland van bovenaf te zien. Zo gek al dat bos dat gewoon in het zand groeit en daar tussen allemaal mooie meren.

Nu is het weer weer even ingezakt en moeten we nog even kijken wat we aankomende dagen gaan doen. In ieder geval via de eastcoast omhoog.
Als het geld op is gaan we weer werken. Waarschijnlijk in Cairns, maar de plannen kunnen altijd wijzigen 

Toedels!
Melissa en Yvette