Chica's locaaa

Zo, tijd gaat hard. We zijn alweer in Argentinië inmiddels. Maar laten we eerst nog maar is vertellen over al onze belevenissen in Bolivia :)

Nadat we in Sorata waren geweest, waar we hadden gehiked en een grot hadden bezocht, zijn we naar 2 andere kleinere stadjes geweest in de buurt van La Paz. In Oruro was het heel druk, heel veel Bolivianen en wij waren de enige toeristen. Opzich heel leuk, maar dat betekend over het algemeen ook dat er weinig te beleven is voor toeristjes als wij. 's Avonds in een barretje wat gedronken, plaatselijke specialiteit.. Hou je vast.. Bier met limonade wat weer geserveerd in shotglaasjes.. Okeeeeee bijzonder. Maar eerlijk gezegd best wel te pruimen hihi. Wat wel heel leuk was aan Oruro was dat ze daar vuurwerk verkochten en ik daarmee Melissa heb kunnen verrassen toen ze om 0.00 jarig was. Baboem, keimooi vuurwerk de lucht in; gefeliciflapstaart!!
Omdat er dus niet zoveel te beleven was besloten we om op de dag zelf naar een ander stadje te gaan, waar meer te beleven zou zijn. Zodat we Melissa dr verjaardag zouden kunnen afsluiten met een leuke diner en misschien stappen. Een super gave busrit later stonden we op een hectisch busstation. Snel naar het hostel. We wilden wat gaan eten en konden het restaurant niet vinden wat ons leuk leek, uit de Lonely Planet. Dan maar ergens anders heen, een heel tijd rond gelopen maar alles was fastfood of marktjes en geen leuke sfeer. We vervloekten de Lonely Planet al, want het zou allemaal zo leuk zijn in Cochabamba.. Terug gelopen naar het hostel en iets gegeten op de hoek van de straat, wat een domper! De volgende dag liepen we de andere kant op en ja hoor, daar was een leuk plein met leuke tentjes. Oepsie, bleken de kaart verkeerd in ons hoofd te hebben.

Na 2 geen onwijs succes ervaringen wilden we natuurlijk iets leuks. We hadden super veel leuke verhalen gehoord over Sucre, daar maar lekker heen dan. Een vreselijke nachtbus (hobbel de bobbel in combinatie met stinkende Bolivianen, want die stinken (!), nul komma nul beenruimte) en 8 uur later stonden we in Sucre. Dit bleek inderdaad een fantastische stad! We verbleven in een hostel wat erom bekend stond dat mensen daar gemiddeld langer blijven dan ze van plan waren (en ja, wij uiteindelijk ook :)). Sucre is knus en mooi en heeft de charmes van een dorpje en de voordelen van een stad. Top combi.
Daar zijn we onder andere gaan quadrijden, wat was dat lachen!! Samen met een gids door de bergen op onverharde wegen en weer is fantastisch uitzicht (what else is new) lekker scheuren op die quads. Als ik achter me keek leek het net een slechte actie film, want dan zag ik Melissa met allemaal stof/zand om dr heen van het rijden en dan dat blije bekkie in die helm, hilarisch!! 's Avonds wat drinken met de gids en wat vrienden van hem wat resulteerde in iets meer dan 1 drankje ;) Was hartstikke leuk om met gezellige kleine Boliviaanse mannetjes te gaan stappen. Ook had de gids een NLse vriend die al 2 jaar in Sucre woont die gezellig mee ging. Deze jongens vroegen ons vervolgens mee op mountainbike tour. Normaal gesproken boek je ergens zo'n tour (net als wij met de quads). Maar deze jongens houden van mountainbiken en gingen lekker zelf de bergen in. Volgens hun zouden wij dat hartstikke goed kunnen, we zijn toch tenslotte Nederlanders die alles op de fiets doen, ja die Nederlanders zijn wij wel ja... Dachten we.. Dat bleek wel een beetje tegen te vallen. 's Ochtends, hup de auto in met dus de gids, zijn neef, de NLse jongen en een Australische dude. Een auto+driver kan je blijkbaar zo boeken voor een dag en de jongens zeiden dan waar en wanneer ze wilden stoppen om te biken en dan ging de jeep erachter aan. Ideaal. Lekker mountainbiken dus, van de bergen af die niet bepaald verharde wegen hadden. Doodeng vonden er het. De jongens gingen snoeihard die berg af, niet normaal, blijkbaar niet bang om te vallen ofzo. Wij deden IETSJES langzamer aan haha. Hartstikke leuke dag gehad en ontzettend hard gelachen met de jongens. We gingen onder andere door een krater, wat super vet was en we zijn in hotsprings geweest. En het was al zo hot, puf puf.. Helemaal leuk dus, maar volgende dag wel spierpijn in de armen van al dat remmen haha!
In totaal zijn we een week in Sucre gebleven en hebben we ons prima vermaakt, ook met de mensen uit het hostel. In rit hostel kwam ik overigens weer m'n oudhuisgenoten tegen, bizar!

Vanuit Sucre naar Potosi gegaan. Daar zijn de zilvermijnen. Wij twijfelden heel erg of we wel een tour daar doorheen wilden doen omdat we al zoveel horror verhalen hadden gehoord over dynamiet en op je buik door de doorgangen omdat het zo laag was. Uiteindelijk kregen we een touragensie aanbevolen die gerund werd door mensen die zelf in de mijnen hadden gewerkt, dat voelde wel goed. Ook bleek dat wij een andere route zouden doen dan andere toeristen waarbij we op z'n laagst een beetje moesten bukken. Dat klonk ons natuurlijk als muziek in de oren. De volgende dag met nog 3 meiden en een jongen (en de gids) de mijnen in. Eerst een mooi pakkie aan (zie Facebook) en helmpje op en naar de markt. De markt waar de miners hun gereedschap kopen. De markt waar gewoon dynamiet te koop is, shokking! Werkelijk iedereen kan het kopen, ja ook kinderen.. Welkom in Bolivia!
De tour door de mijnen was indrukwekkend. Er werken dus nog steeds mensen in hele slechte omstandigheden... Bizar om te aanschouwen, maar heel bijzonder.

De 3 meiden bleken na Potosi ook naar Tupiza te gaan om van daar uit, de tour naar Salar de Uyuni te gaan doen. 1 Nederlands meisje; Lin en 2 Engelse meiden; Sarah en Victoria.
Wij hadden een tip gekregen voor een leuke, goedkope touragensie. Dus daar hebben we onze tour geboekt met z'n 5en. Maar eerst was het tijd om te chillen bij het zwembad. Wat was dat even lekker zeg, zwaar hoor dat reizen ;)

Toen begon de Salar de Uyuni tour. De tour zou 4 dagen duren en eindigen op de Salar de Uyuni (nou niet letterlijk erop natuurlijk, anders sta je daar midden op de grootste zoutvlakte ter wereld..) Dag 1 zijn we naar heel bijzondere rotsformaties geweest, wat is ontstaan door versteend Lava en zand en water. Ook hebben we die dag veel Lama's in het wild gezien en heel veel gelachen en gekletst in de jeep. Die overigens werd bestuurd door de driver/guide en er was ook een SUPER SCHATTIG Boliviaans kokkinetje mee. Klein vrouwtje met bolhoedje, kon dr wel opvreten haha. We eindigden die dag ergens in dorpje (lees; 3 huizen in de middle of nowhere) en hebben daar onze eerste, zeer koude nacht, nauwelijks overleefd. Dag 2 hup om 5.30 aan het ontbijt. Koekoek, dat was ff pittig, dat zijn we niet bepaald gewend. Flinke stukken weer gereden maar dat was helemaal niet erg want het uitzicht was zo mooi! Zo bijzonder dat je gewoon uren kan rijden en het enige wat je ziet is natuur, dat verveelt totaal niet. Een paar laguna's gezien deze dag. We hebben ook geisers gezien (die ruiken naar rotte eieren! Foto foto en snel die jeep weer in). We kwamen aan bij het 2e hostel en 5 minuten daar vandaan lag Laguna Colorada. Weer een heel mooie Laguna met rood water (kwam door; iets met planten en vissen) met Flamingo's erin. Hartstikke gaaf.
Dit hostel was ietsjes minder koud maar nog steeds met muts op geslapen. Hostel is overigens een groot woord voor een paar bedden met een back to basic keuken en 3 uur stroom per dag, maar dat is dan ook gelijk de charme :)
Dag 3 zijn we onder andere naar hotsprings gegaan. Heerlijk dat warme water, alleen dr sprint er naar toe in je bikini was brrrr, met op de achtergrond bergen en een mooie laguna. Daar lekker geluncht en weer verder. Weer veel laguna's gezien die dag, je zou zeggen dat de misschien gaat vervelen, maar dat was absoluut niet zo! Ook kwamen we die dag langs weer bijzondere rotsformaties. Einde van de dag kwamen we aan in een hostel gemaakt van zout. De muren, de bedden, de tafels, de bankjes. Gelukkig de matrassen niet ;) Daar nog een vrijwilliger hike gedaan een berg op met veel cactussen (wat je maar vrijwillig wilt noemen als 4 meiden je nagenoeg dwingen ;)) Dat lopen was wel even goed voor ons na al dat zitten in de jeep.
Dag 4 was het tijd voor de Salar de Uyuni. Weer vroeg op om de zonsopgang daar te zien. Midden op de Salar hebben er op een kleedje zitten ontbijten. Koud, maar was het zeker waard. Een stuk gereden en toen was het tijd voor de gezichtsbedrog foto's. Stel je 5 meiden voor die alle 5 allemaal ideeën hebben. 1 grote dolle boel. Onze kokkin noemde ons al: chica's loca!! En dat bleef ze tijdens het maken van de foto's ook maar roepen. Misschien omdat we als kippen zonder kop rondrenden :) Uiteindelijk was het tijd om terug te gaan. Op de terugweg lekker onze eigen iPod ingeplugd en 'Who run the world, GIRLS' gedraaid. Zelfs de kokkin deed een klein dansje. Arme chauffeur met 6 vrouwen in z'n auto.. Who run the world, GIRLS
Al met al een super gave tour, met gezellige meiden, een super kokkin en een super driver die zeer mooie plekjes uitzocht voor de lunch en fantastische natuur!!

Sarah ging naar Sucre en Victoria en Lin zijn ons gevolgd naar Argentinië. Wij gingen een dag eerder. Hup de bus naar de de grens en lopend de grens over. Die grens overgang... Kostte werkelijk 1 minuut. In de Lonely planet stond dat er lange rijen zouden zijn. Nou we kregen een stempel dat we Bolivia uit waren en in het hokje ernaast een stempel dat we in Argentinië waren en dat was het. Niks invullen, niks werd gecontroleerd, makkelijker kan niet. Heerlijk.

Onze eerste stop was in Tilcara. Een klein kunstenaarsstadje. Heel leuk en knus en vooral ook lekker weer. Het verschil Argentinië/Bolivia was gelijk goed te merken. Betere wegen, betere bussen, mooier weer, mooiere mensen ;), betere eetgelegenheden, betere huizen. Allemaal wat westerser dus en minder arm dan Bolivia. En of we in Argentinië waren want we worden dag 2 gelijk uitgenodigd voor een barbecue. Uuh wij zijn veggies. Nou dan kon er wel iets met paprika en kaas, prima.. Inmiddels waren Victoria en Lin ook in Tilcara aangekomen en die lustten ook wel wat. Maarrr Argentinië eet ook op andere tijden, zo rond 22u, hongerrrr, kom maar door met dat eten. Ik heb nog nooit zoveel vlees bij elkaar gezien, ja hoor welkom in Argentinië :) en dat moest flink lang op de bbq. Lin, ienie mienie meisje, heeft vlees zitten eten alsof dr leven dr vanaf hing.. Iedereen lachen natuurlijk en Lin bleef maar zeggen: ja maar het smaakt hier zo goed. Geniaal!!
Daarna zijn we met dezelfde meiden naar San Salvador de Jujuy gegaan. Dat staat we schijnbaar bekend om z'n pindasoep, dat leek ons wel wat. Daar aangekomen flink lopen zoeken naar restaurants die sopa de mani hebben, nergens te vinden. Toen zijn we naar een restaurant aan de andere kant van de stad gelopen die de Lonely planet aanbeveelde wat betreft deze soep. En raad is.. Normaal hadden ze wel pindasoep maar vandaag niet. Het was ons niet gegund blijkbaar dus we hebben onze zoektocht maar gestaakt en daar wat gegeten. Want het was zo heet en we waren zo dorstig, aah arme reizigers ;)
Die dag erna zijn we met z'n 4en naar Salta gegaan. Daar zijn we 2 nachten gebleven. Lekker wezen stappen en aan het zwembad gelegen, niks mis mee. Ook nog met een kabelbaan over de stad naar een viewpoint gegaan.
Inmiddels zijn we in Cafayate. De meiden hebben ons gisteravond verlaten, die moeten in een iets sneller tempo reizen. Hier hebben ze wijnproeverijen, ik moet zeggen dat de biologische errug goed was :) Vanmiddag gaan we een fiets huren en lekker ergens picknicken voordat we vanavond doorgaan naar Tafi de Valle.

Nog een paar opvallendheden:
- Boliviaanse ouders voeren hun kinderen zoveel zoetigheid, niet normaal. Een soort van constante flow van eten, kinderen hun kaken staan nooit stil. Ze gaan door totdat ze moeten kotsen en daarna vrolijk weer verder..
- Bolivia is een super mooi land waar helaas heel slecht mee om wordt gegaan, afval is werkelijk overal!! Prullenbakken kennen ze amper en recyclen hebben ze helemaal nog nooit en gehoord, echt zonde van het land!
- in Argentinië is de standaard begroeting; Hola chica's. Wat zo gezellig klinkt dat wij vinden dat dit in Nederland ook maar ingevoerd moet worden :)

Voor foto's: zie Facebook

Tot het volgende blog.

Liefs Melissa en Yvette