Oy!

Oy allemaal,

In het Portugees is het ´Oy´ want klinkt als ´Hoi´. Dus wij zeggen teggen iedereen: Hooooi :)

Vorige keer dat ik schreef waren we in Buenos Aires. We zijn toen verkast naar een ander hostel in een andere wijk. De hippe wijk van BA. Heel leuk met allemaal winkeltjes en leuke restaurantjes. Hier hebben wij ons opper best vermaakt, dat snap je ;) Ook hebben we nog een dag door BA gefietst, zoals sommige misschien al hebben gezien op de foto´s op facebook. Wat een beleving was dat. Buenos Aires heeft fietspaden maar niet overal. Sommige houden ook ineens op waardoor je ineens op een vijfbaans weg fietst, maar ja wij Nederlanders kunnen dat best natuurlijk. Heel leuk om op deze manier het overige van BA gezien te hebben wat we nog niet gezien hadden. Lekker scheuren en door.

Toen was het tijd om, samen met Marleen (een vriendin van Melissa) door te gaan naar Uruguay. Met de boot vanaf Buenos Aires naar Colonia del Sacramento. Dat is een schattig klein stadje waar we 2 nachtjes zijn gebleven en lekker hebben gechilled. De hoofstad konden we natuurlijk niet overslaan, Montevideo. Persoonlijk vond ik deze stad behoorlijk in het niet vallen als je net vers van Buenos Aires komt, maar wel leuk om gezien te hebben. We zijn daar lekker wezen stappen, wat super leuk was! Ook zijn we naar een markt geweest waar voornamelijk alleen maar locals waren. Dit is een overdekte markt waar allemaal grill ¨restaurants¨ zijn. Hier hebben we heerlijke vis en gegrilde parprika op. Melissa en ik waren blij dat we wat gedeeld hadden want wat een hoeveelheid krijg je op je bord he! Om over de lappen vlees die ons om de oren vlogen nog maar niet te praten ;)
Toen naar Punta del Este, zogenaamd het Miami van Uruquay. Het enige wat ik zag was een strand met daar direct een weg aan en daarachter lelijke hoogbouw. Maar goed, klagen deden we niet want de zon scheen volop en strand is strand. Laat dat bruiningsproces maar beginnen. Dit hebben we 3 dagen vol gehouden.
Helaas moesten daar de wegen scheiden van Marleen, Melissa en mij. We gingen alle drie een andere kant op. Grapje. Melissa en ik gingen samen verder naar nog een stadje in Uruguay en voor Marleen was het tijd om terug te gaan naar Argentinie. Die gaat lekker nog naar oa Bolivia en Peru, dus we hebben volop tips kunnen geven.
Melissa en ik gingen dus naar Punte del Diablo. Leuk klein vissersstadje wat toeristen vooral gebruiken als surfersstadje. Overal kriskras huisjes met verschillende kleurtjes en natuurlijk weer strand. In ons hostel kwamen we erachter dat er geen pinautomaten waren in deze stad. En wij hadden amper geld meer. We hadden zelfs niet genoeg geld om de bus te pakken uit dit stadje. Gelukkig waren er aardige managers in het hostel en die zijn de volgende dag geld gaan halen uit een ander dorpje en dat konden we van hun krijgen via onze creditcard. Hallelujah! Helaas was dit net genoeg om het hostel te betalen en een bus dit dorpje uit. Heel jammer want we hadden hier nog wel wat langer willen blijven. Het was ook geen mooi weer die dag en alles ziet er natuurlijk beter uit bij mooi weer en dat hadden we eigenlijk wel willen zien, maar agh, je kan niet alles hebben :)

Tijd voor Brazilllll. We hebben een stop gemaakt in Porto Allegre. Dit is niet echt een stad wat veel toeristen aandoen maar Melissa kent een jongen die daar woont, Renan. Deze jongen heeft ooit bij een vriendin van Melissa een jaar gewoond toen zij nog op de middelbare school zaten. Als we er toch langs kwamen was het wel leuk om hem even op te zoeken. ´s Ochtends kwamen we aan op het busstation en kwam Renan ons ophalen. Hij was nog wat moe, want hij en zijn band hadden in zijn appartment een nachtje doorgehaald. Wij waren ook nog moe van de nachtbus dus we zouden allemaal nog even een tukkie doen. Daar aangekomen in het appartement was wel even schrikken. Dus zo ziet een appartement van een man, correctie jongen, correctie muzikant eruit... Overal lege bierblikjes, overal lagen jongens (de bandleden) door het appartment te tukken en de badkamer zal ik maar niet over in detail treden. Hij had wel heel lief zijn kamer aan ons afgestaan, daar konden wij gelukkig slapen. Waardoor dus de rest allemaal op de grond of op de bank moest. Schattig. Na ons tukkie zijn we een rondje gaan lopen door de buurt, die verrassend leuk was. Hij heeft met ons Açai gegeten. Dat is heel populair in Brazilie. Dat is een soort bevroren açai, een soort smoothie met plakjes banaan en muesli erop. Heerlijk!! ´s Avonds zou de band spelen op een soort openbaar evenement. Ze zouden spelen in het park en in de bus, maar vanwege het slechte weer werd dit afgelast. Heel jammer want we hadden ze graag zien en horen spelen natuurlijk. Gelukkig kregen we nog even een prive concertje van ze. Ze zijn echt heel goed. Ook heeft Renan een liedje gemaakt met Nederlandse tekst erin, grappig om te horen. De rest van de dag een beetje rondgelopen en rond het huis gehangen. ´s Avonds zijn we met z´n allen naar het park gegaan waar een protest feest was. Ze willen blijkbaar dit publieke park private maken en dat zien een hoop mensen niet zitten. Wat een leuk feest opleverde.

De volgende ochtend zijn we richting Florianopolis vertrokken. Dit wordt ook wel afgekort naar Floripa. Iets makkelijker ;) Dit is een heerlijk eiland met ontzettend mooie stranden. Hier hebben we een week lang aan verschillende stranden gelegen, surflessen genomen en wezen stappen. We zaten in een super leuk hostel met veel leuke mensen. ´s Avonds kon je je daar inschrijven voor het diner, voor een kleine vergoeding kreeg je het meest fantastische eten. Elke keer namen we ons voor is een keer zelf te gaan koken, maar dan zagen we het menu en aten we weer lekker mee. Braziliaans, Mexicaans, Italiaans en Indisch zijn oa de revue gepasseerd. Wat ook gelijk een heel leuk sociaal moment was. Beetje caiparina´s drinken en ´s avonds met z´n allen stappen. Top! Ook zijn we op een tripje naar een onbewoond eiland geweest met het hostel. Super! Leek wel de caribbean, zo mooi. Wit strand, blauw water, mooie groene bomen.
Lag ik daar lekker zegt Melissa ineens: Er staan pinguins op het strand. Ik dacht: wat is dit voor rare grap en kijk op. Ja hoor, 2 pinguins op het strand. Zelfs een aantal Brazilianen maakten er foto´s van, dan blijkt wel dat het een ongewone gebeurtenis is. Door de stroming en koude water waren ze een beetje afgedwaald. Super leuk om gezien te hebben.
We hebben ons verblijf dus maar lekker verlengd met 2 nachtjes wat maakt dat we een week op Floripa geweest zijn. We wilden wel nog langer blijven maar dan zouden we een beetje te weinig tijd hebben voor de rest wat we nog wilden doen. Tijd om te gaan dus. Kon wel janken!

Tijd voor Igauzu waterfalls. Deze liggen op de grens van Brazilie en Argentinie en dit was dus even flink uit de richting. Na een busrit van 17 uur stonden we eindelijk in Foz do Iguazu. In ons hostel zeiden ze dat er over 20 minuten vervoer heen ging, wat makkelijk is dan alles zelf uitzoeken, dus wij snel even een douche genomen en door! Phoe! We wilden namelijk eerst naar de Argentijnse kant van de watervallen. Wat een inmens gebied zeg. 3 verschillende treks gaan langs 3 verschillende kanten van de verschillende watervallen. De eerste kwam uit bij wat de devils troat genoemd wordt. We snapten gelijk waarom. Je keek van bovenaf de watervallen in, heel indrukwekkend en wat een kracht zit daarachter!! Er komt een hoop water van die watervallen, goh, dus zeiknat liepen we verder. Het was zo warm daar. Of je nou zeiknat van zweet of van water bent maakt ook niet meer uit. Daar de hele dag rond gelopen en ons verbaasd. Het lijkt wel bijna aangelegd ofzo, zo onwerkelijk mooi is het! Toen besloten we ook nog ´the great adventure´ te gaan doen. Dit houd in dat je in een ¨speedboot¨ heel dicht langs de watervallen gaat. Dat was uiteraard ook weer super gaaf. Een douche was er niks bij. Drijf en drijfnat kwam we dit boot uit, maar dit was wel weer lekker verkoelend. Gelukkig hadden we dit aan het einde van de dag gepland hihi.
Vandaag zouden we eigenlijk de Braziliaanse kant van de watervallen doen, maar we horen van iedereen dat dat nogal tegenvalt in vergelijking met de Argentijnse kant en we hebben al zo een leuke dag gehad dat we het hier lekker bij laten. Zometeen pakken we de bus naar Paraty (weer terug naar de kust) dat is onze laatste en gelijk ook langste busrit, namelijk 21 uur. Maar vanaf daar is het nog maar een paar uurtjes naar Ilha Grande (een eiland waar we ook nog heen gaan) en naar Rio offcourse. Dan zit onze Zuid Amerikaanse reis er alweer op... Nognietaandenkennognietaandenkennognietaandenken!!

We hebben al zoveel jaloersmakende verhalen vertelt dat het ook een keer tijd wordt voor de wat minder leuke dingen.
- Dorms!! Dit zijn kamers met meestal 4 a 5 stapelbedden erin, waar je goedkoop kan slapen. Ja het klinkt net zo verschrikkelijk als het is ;) Helaas wel nodig aangezien ons budget niet elke nacht een dubbelroom toelaat. Wat me vooral is opgevallen in deze dorms zijn de mannen. Sorry maar dat zijn toch de meest verschikkelijke wezens om op 1 kamer mee te slapen. Naast het scheten, boeren en snurken kunnen ze ook nog is niet stil doen. Nog nooit heb ik een man horen fluisteren (wat wel zo aardig is als anderen nog liggen te slapen) Dus ik bedacht een theorie: Mannen kunnen gewoon niet fluisteren. Deze theorie moest ik natuurlijk wel even testen. Wat blijkt; aan de mannen waar ik vraag of ze even voor me kunnen fluisteren blijkt dat ze dit prima kunnen. Ze zeggen dat ze gewoon niet aan fluisteren doen...
Een simpele: Shut the fuck up, I am trying to sleep zet echter vaak wel zoden aan de dijk. Dan maar zo :)
- Mannen in Brazilie!! We hebben verteld over de fluitende, opmerkingmakende mannen in Argentinie die best wel irritant waren. Nou, inmiddels verlangen we daar bijna naar terug. De mannen in Brazilie laten je op straat redelijk met rust (op het staren na) maar tijdens het uitgaan, oh my god! Je wordt constant aangesproken etc. Wat opzich ook nog wel oke is, maar ze kunnen redelijk agressief zijn in hun benadering. Veel vast houden etc. Melissa en ik waren op een keer op een samba avond en een jongen vroeg of Melissa een vriendin van me was. Ik zat even te twijfelen maar besloot toch om te zeggen dat ze mn vriendin was (we zijn tenslotte in Brazilie waarvan Rio de captal is en niks is meer gay dan Rio). Zijn reactie daarop was Melissa beet te pakken en haar proberen te zoenen. Dit viel uiteraard bij ons beide niet in goede aarde. Als deze kerel dat had geprobeerd bij een jongen om zijn vriendin te zoenen had die kerel waarschijnlijk tegen de vlakte gelegen, dus ik vond een glas bier in zijn gezicht meer dan gerechtvaardigd. Hij dacht daar echter anders over en ik kreeg ook een douche van bier over me heen... Gelukkig voor temperamentvolle braziliaanse vrouwen want die begonnen te flippen op hem. Tijd om een punt te zetten achter deze samba avond! Tabee!!
Dit soort dingen maken het stappen hier in Brazilie wel een stuk minder aangenaam. Gelukkig hebben we de mooie stranden nog ;)

De 23e vliegen we van Rio naar New York. Waarschijnlijk met een temperatuurverschil van 35 graden. Dit zal even wennen worden.. Voor nu, lekker nog even hier van genieten!!

Dikke kussen en knuffels vanuit een zonnig Brazilie.

Liefs Melissa en Yvette